Por el aire y por el viento
que se derrita lo malo,
que se disuelvan tristezas
ya que todo es un teatro.
Que los milagros del mundo
nos sorprendan con su halo,
que el instinto del placer
nos ayude a ser más cautos.
Por el agua de sus ríos
que todo sea belleza
que lo horrible no nos roce,
que nos bendiga la arena.
Que al alba nos despertemos
alegres, y en la quimera,
que al atardecer el viento
con su caricia nos meza.
Por la tierra de los bosques
que nos ampare la luna
con su cara sonrosada
y sus cráteres de bruma.
Que el barro del lodazal
nos permita ser de lluvia,
para comprender el tiempo
consagrado a la locura.
Que el fuego de las hogueras
sea nuestro talismán,
para soñar con la luz
filtrada por un cristal.
Que la arcaica tradición
de en la noche ser el mar
nos lleve por el misterio
de apartarnos del mal.
Fuera, sapos y culebras;
fuera, caimanes y ranas;
fuera, virus y bacterias;
fuera, pandemias y encierros.
Que esta queimada gallega
de aguardiente y de naranja,
de azúcar y de limón,
de café y de buena onda
ahuyente a malos espíritus
que se esconden en sus huecos
y en los caminos oscuros.
Que las meigas nos ayuden
a adivinar toda trampa
y podamos escapar
antes de que sea tarde.
Fuera, sapos y culebras;
fuera, caimanes y ranas;
fuera, virus y bacterias;
fuera, pandemias y encierros.
Que el hombre lobo no pueda
devorarnos en su sueño,
que sepamos protegernos
con lubicán de amuleto.
Que este conjuro ancestral
nos aleje de peligros,
con la pócima secreta
y un sortilegio de hechizo.
Que los nubeiros no puedan
causar tormentas de estragos,
que los cultivos persistan
con su ciclo, sin destrozos.
Fuera, sapos y culebras;
fuera, caimanes y ranas;
fuera, virus y bacterias;
fuera, pandemias y encierros.
Ana Muela Sopeña
-----
Esconxuro da queimada
Polo aire e polo vento
que se derrita o malo,
que se disolvan tristezas
xa que todo é un teatro.
Que os milagres do mundo
nos sorprendan co seu halo,
que o instinto do pracer
nos axude a ser máis cautos.
Pola auga de seus ríos
que todo sexa beleza
que o horrible non nos roce,
que nos bendiga a area.
Que á alba nos despertemos
alegres, e na quimera,
que á tardiña o vento
coa súa caricia nos meza.
Pola terra e polos bosques
que nos ampare a lúa
coa súa cara sonrosada
e os seus cráteres de bruma.
Que o barro do lameira
nos permita ser de choiva,
para comprender o tempo
consagrado á tolemia.
Que o lume das fogueiras
sexa o noso talismán,
para soñar coa luz
filtrada por un cristal.
Que a arcaica tradición
de en a noite ser o mar
lévenos polo misterio
de apartarnos do mal.
Fóra, sapos e culebras;
fóra, caimanes e ras;
fóra, virus e bacterias;
fóra, pandemias e peches.
Que esta queimada galega
de augardente e de laranxa,
de azucre e de limón,
de café e de boa onda
afaste a malos espíritos
que se esconden nos seus ocos
e nos camiños escuros.
Que as meigas nos axuden
a adiviñar toda trampa
e podamos escapar
antes de que sexa tarde.
Fóra, sapos e culebras;
fóra, caimanes e ras;
fóra, virus e bacterias;
fóra, pandemias e peches.
Que o home lobo non poida
devorarnos no seu soño,
que saibamos protexernos
con lubican de amuleto.
Que este esconxuro ancestral
afástenos de perigos,
coa pócima secreta,
sortilegio de feitizo.
Que os nubeiros non poidan
causar tormentas de estragos,
que os cultivos persistan
co seu ciclo, sen desfeitas.
Fóra, sapos e culebras;
fóra, caimanes e ras;
fóra, virus e bacterias;
fóra, pandemias e peches.
Ana Muela Sopeña
22 comentarios:
Qué bueno, qué bueno.
A medida que lo iba leyendo interiormente me salía voz de sorgiña, te ha salido fantástico el conjuro.
Sorgina pirulina erratza gainean,
ipurdia zikina, kapela buruan.
Sorgina sorgina ipurdia zikina,
tentela zara zu?
Ezetz harrapatu
Muchas gracias, me alegra que te guste.
Un fuerte abrazo en la noche de San Juan...
Bellísimo conjuro, Ana.
Romance para espantar lo malo y atraer lo bueno.
Te felicito por la excelente traducción.
Un abrazo.
María
Muchas gracias, María:
Que así sea. Que se vaya lo malo y abramos paso a lo bueno.
Un beso enorme, querida amiga
Lo mejor está en la gratitud que damos a Dios por la existencia cada día.
Nada está fuera de su abrazo y en esa gracia donada nosotros palpitamos.
Te dejo un abrazo.
Eres una maravilla de poetiza poeta
La madrugada me atrapa sin sueño, pero con sueños...
abrazo
always
Gracias, Mucha, por tus palabras.
Que todo lo malo se vaya y venga lo bueno.
Un beso muy grande
Kisses for you
Precioso conjuro, ya lo creo. Por renaceres siempre.
Un abrazo
Mil gracias, Albada:
Que todo lo malo se vaya y venga todo lo bueno. Que lo bueno que no sirve de destruya con el fuego y venga lo nuevo, lo renovado.
Besos
Qué maravilloso conjuro, Ana, que ojalá se cumpla y aleje todo lo malo. Me ha encantado.
Un beso grande.
Gracias, Carmela:
Que así sea. Lo necesitamos de verdad.
Un beso grande, amiga
Tant de bo s'esdevingui tot el que dius! Que el foc s'endugui tot el que ens molesta.
Tu poesía, contra todos los males de este mundo...
Abrazo admirado, amiga!!
Gracias, me alegra que eesté conjuro te haya gustado, Carlos:
Ojalá un poema pudiera erradicar los males de este mundo. Ojalá...
Un beso grande, amigo
Que sea así, Helena, como dices:
Tu comentario se había quedado en la carpeta de spam.
Ya lo he sacado de allí.
Un beso enorme
ANA!
Preciosa a tua poesia! Me encantó!...
A tua inspiração deixa nas palavras um pouco de vida,
umas vezes pálida, outras mais ardente, mas sempre verdadeira.
Te felicito Poeta... gostei muito!
Muitos beijos!
Muchas gracias, Albino:
Me alegra un montón que el poema te haya gustado.
Un beso grande
Gracias, Meulen, por venir.
El sistema había dejado tu comentario en la carpeta de Spam.Acabo de sacarlo de allí. No sé por qué blogger hace esas cosas.
Un beso
Qué bonito, Ana. Lo iba leyendo y sintiendo, como una plegaria... Por que se nos conceda todo lo pedido.
Besos, muchos.
Gracias, Soco:
Siempre es un placer tu visita. Que se nos conceda lo mejor...
Un beso enorme
Debes ser una bruja poeta porque tu conjuro me ha dejado totalmente hechizado. Salut !!
Ya... jajaja. Bueno... soy descendiente de meigas gallegas. Puede que sea eso.
Gracias por venir
Un abrazo
Publicar un comentario